Hoewel ik dol ben op citrusgeuren en parfums, is het leuk om verschillende benaderingen van frisse zomergeuren te vinden. Dat is het geval bij Hermès Un Jardin Sur le Nil, uitgebracht in 2005 en gecomponeerd door Jean-Claude Ellena. In plaats van citroenboomgaarden, schone spa’s of zonnige stranden, roept deze geur het ook verfrissende maar minder verwachte landschap op van een moestuin aan de rivier…In deze Hermès Un Jardin Sur le Nil review vertel ik alles over deze verrassende parfum.
De geur van een zonnige moestuin bij de rivier
De opening van Un Jardin Sur le Nil bevat een sprankelende, zure citrus-grapefruit, die blijft hangen als onderdeel van de compositie – maar de focus van deze geur is absoluut groen en vreemd genoeg plantaardig.
Nadat de grapefruit zijn intrede doet, volgt een pittige groene mango, met hints van verse, waterig-zoete tomaat en poederige wortelen. Een koele bries van lotus verheft de compositie, terwijl aardachtige lisdodde de geur grondt en de ‘aarde’-component van de moestuin toevoegt. Zelfs als het licht is, haalt deze aardsheid Sur le Nil weg van de “ultra-schone” stijl van frisse geuren en draagt bij aan de realistische indruk van het groene karakter. Ik krijg ook iets zoets van deze geur – niet suikerachtig, maar zeker fruitig, misschien van de tomaat- en mangotonen (of de basislabdanum?).
En over de basis gesproken, die is erg zacht, met harsachtige, kruidige tonen die niet echt opvallen in mijn neus. Ze geven Sur le Nil een gevoel van diepte en nuance, wat ik waardeer – maar ik heb mensen zien zeggen hoe ze de wierook en labdanum in deze geur krijgen, en ik zou echt willen dat ik dat deed! Ach ja…
Qua progressie is de opening een scheutje citrus, groene en waterige tonen, fris en een beetje zeepachtig. Al snel volgt de middelste fase, met een frisse, realistische groente-groene bloemenimpressie, en de drydown voelt zacht aan – misschien te veel zelfs – en grenst bijna aan poederig, zonder dat het echt aankomt. Het is nog steeds vers, maar op een lotion-achtige manier.
Ik vind de lange levensduur van deze geur minder sprankelend, ben ik bang. In ieder geval bij mij verandert Sur le Nil in een huidgeur voordat een uur verstrijkt, en de geur duurt niet veel langer dan 2-3 uur. Dit kan echter per persoon verschillen, maar een korte levensduur kan iets zijn om in gedachten te houden.
Geur impressies
Noten: (Top) grapefruit, groene mango, tomaat, wortel; (Hart)lotus, pioenroos, lisdodde, sinaasappel, hyacint; (Basis)labdanum, wierook, kaneel, iris, musk.
Kleurindruk: Zacht Bladgroen.
Roept op: Een moestuin bij de rivier; een boerenmarkt in een klein stadje op een zonnige ochtend.
Gelijkaardig aan: Hermès Un Jardin Sur le Toit.
Seizoen en gelegenheid: lente-zomer, overdag.
Mijn Hermès Un Jardin Sur le Nil review geeft deze parfum 3,5 ster
Un Jardin Sur le Nil is fris op een onverwachte manier, en vol nuance met behoud van een delicaat gevoel van transparantie. Ik hou ook van het idee om de niet voor de hand liggende schoonheid van de geur van een moestuin te bottelen.
Aan de andere kant, hoewel ik deze geur over het algemeen aangenaam vond, waren de fruitig-plantaardige tonen, ik geef het toe, wisselvallig voor mij. Ja, soms riepen ze de mooie beelden van de moestuin op, de andere keer kreeg ik een ietwat scherpe ondertoon, die, naast de tomaat, mango en wortel, uiteindelijk een salade-achtige indruk wekte. Geen slechte geur, maar niet zoals ik zou willen ruiken.
Uiteindelijk ben ik een beetje verward over Un Jardin Sur le Nil. Ik hou echt van het concept, de natuurlijke uitstraling en de algemene lucht van deze geur. Toch roept het een beetje salade op, en ik zou willen dat mijn neus meer van de harsachtige basistonen kreeg als balans voor de scherpere groen-plantaardige akkoorden.
Dit is een fascinerende, subtiele compositie, en ik raad je aan om het te proberen! Ik geef het met trots 3,5 sterren, en hoewel het niet helemaal in mijn persoonlijke verlanglijst past, begrijp ik waarom zoveel mensen er dol op zijn. Uniek!
Ook populair: Estée Lauder Youth Dew review: onmiskenbaar retro volwassen