Als u last heeft gehad van urineweginfecties, heeft u misschien wel eens gehoord van de term ‘overactieve blaas’. Maar wat is een overactieve blaas en hoe weet je of je daar last van hebt, versus een infectie?
Een paar jaar geleden werd ik ziek met een urineweginfectie terwijl ik door Oost-Europa reisde . Ik nam D-mannose mee, maar onderschatte schromelijk hoeveel ik nodig zou hebben om me door een avontuur van drie maanden te loodsen. Verwoestend was mijn D-mannose in Finland op. Geloof het of niet, ik kreeg een week later een infectie toen ik in Estland was. Tegen de tijd dat ik een paar dagen later naar Letland was verhuisd, was het echt opgelaaid. Gelukkig kon ik in de hoofdstad Riga een Engelssprekende vrouwelijke arts opzoeken. Ze begreep dat ik geen local was, dat ik alleen op doorreis was, en ze was zo vriendelijk me ter plekke antibiotica voor te schrijven, zonder erop aan te dringen een staal op te sturen. (Ik vond het jammer om de antibiotica te nemen, aangezien ik in dit stadium een heel jaar antibioticavrij was, dankzij de ontdekking van D-mannose!)
De best beoordeelde D-Mannose op bol.com: Herbafarm D-Mannose 250 mg. Dmannose is zeldzame omgekeerde suiker. Het komt in kleine hoeveelheden voor in diverse planten en fruitsoorten, bijvoorbeeld ananas en veenbes. Ons lichaam neemt de D-Mannose nauwelijks op in de stofwisseling en wordt vrijwel volledig uitgescheiden via de nieren en de blaas . Hier heeft de DMannose zijn invloed. Gebruik DMannose regelmatig om de weerstand in de blaas en urinewegen te ondersteunen.
Ik volgde de volledige cursus, zoals voorgeschreven, maar begon me steeds meer zorgen te maken omdat ik nog steeds wat ‘gevoeligheid’ voelde tijdens de laatste dagen van mijn medicatie. Gewoonlijk zouden de pijn en het ongemak binnen 24-48 uur na het starten van de medicatie verdwijnen. Het idee dat ik een infectie zou kunnen krijgen, terwijl ik naar Turkije verhuisde, was stressverwekkend. Na een paar drukke dagen in Istanbul kon ik het gevoel niet van me afzetten dat het gewoon niet klopte. Het was niet de echt pijnlijke steek die je tegenkomt als je een UTI vecht, het was een soort ‘bewustzijn’ van mijn urethra. De beste manier waarop ik het kan uitleggen, is dat mijn urinebuis en mijn blaas overdreven gevoelig aanvoelden, en het was zo afleidend!
Een apotheker in de stad gaf me een pakje antibiotica, dit keer een andere en sterkere stam, om ervoor te zorgen dat ik niet resistent zou worden, na de vorige kuur. Tot mijn grote ontsteltenis gingen de symptomen niet helemaal weg. Ik had geen bloed in mijn urine, koorts of pijn in de flank, dus ik wist dat de UWI technisch niet was geëscaleerd. De bacteriën konden zich na twee weken antibioticakuur zeker niet vermenigvuldigen, dacht ik.
En toch was er dat terugkerende gekibbel. Soms, na het drinken van een glas wijn, voelde het alsof mijn blaas ‘jeukte’. Het was niet per se een pijn, maar een ongemakkelijke herinnering. Soms, nadat ik naar het toilet was gegaan, voelde het alsof ik een alcoholdoekje had gebruikt in plaats van toiletpapier. Er was een vreemde…’mentholsensatie’. Ik voelde me extra gevoelig en geïrriteerd, om nog maar te zwijgen van mentaal verteerd en gehinderd door dit hele gebeuren. Soms ging het weg. Er waren momenten dat ik me plotseling realiseerde dat ik een groot deel van de dag gelukkig had doorgebracht zonder aan mijn urinewegen te denken, en op dat moment was het gemakkelijk om mezelf ervan te overtuigen dat ik gewoon paranoïde was geweest; er was niets mis, ik was gewoon een UTI-geobsedeerde hypochonder! Daar was het dan weer, na een kopje koffie of zelfs een ijsje.
Ik begon een dagboek en noteerde wanneer ik me onwel voelde, zodat ik eventuele veelvoorkomende daders kon identificeren. Ik realiseerde me dat ik me altijd ongemakkelijk voelde na alcohol, cafeïne, suiker en pittig eten. Kortom, alle beste dingen in het leven. Uiteindelijk ging ik twee weken lang op een zelf voorgeschreven detox van het irriterende voedsel. Ik heb twee weken lang cafeïne, alcohol, pittige maaltijden en bewerkte suiker geschrapt en mijn symptomen verbeterden aanzienlijk. Lees hier meer over 11x voeding bij overactieve blaas die je beter kunt mijden.
Uiteindelijk ging ik twee weken lang op een zelf voorgeschreven detox van deze irritante voedingsmiddelen. De horror! Beperk me tijdens mijn vakantie met sommige van mijn favoriete gerechten! Gelukkig was het niet tevergeefs; mijn symptomen verbeterden aanzienlijk. Dus, gedurende de resterende vier weken van mijn reis, beheerde ik mijn situatie door deze voedingsmiddelen terug te trekken wanneer dat nodig was en erop te vertrouwen dat het niets meer sinister was dan een irritatie.
Koffie is bij veel mensen met een overactieve blaas een oorzaak. Stap daarom over naar iets wat beter voor de blaas is, zoals deze goed beoordeelde Bondi Chai Lattes
Toen ik terugkwam in Australië, ontmoette ik mijn uroloog, vertelde hem mijn verhaal en legde mijn symptomen uit en hij controleerde de PH, eiwitten en leukocyten van mijn urine. De PH was in een normaal bereik, er waren geen eiwitten aanwezig, geen leukocyten aanwezig. Er was geen teken van infectie. Ik kon het niet geloven. Ik was ervan overtuigd dat er nog zoveel bacteriën op de loer lagen. Ik had bijna liever gehad dat ik positief testte op een infectie, om alle gevoelens en sensaties die ik tijdens mijn reizen had gehad te valideren. (Ik voelde de plotselinge drang om mijn excuses aan te bieden aan mijn vriend, voor al mijn ongefundeerde freak-outs!)
Ik was verward en beschaamd. Ik vroeg hoe ik ooit had kunnen denken dat ik een urineweginfectie had, terwijl die er in feite niet was? Toen hoorde ik voor het eerst in mijn leven de uitdrukking ‘overactieve blaas’.
Overactieve blaas, uitgelegd.
De uroloog legde uit dat het mogelijk is om na een recente infectie een ‘overactieve blaas’ te ontwikkelen. In wezen betekent dit dat de blaas en urethra gevoelig zijn, omdat ze recentelijk een ontsteking hebben gehad. Ze zijn zacht en deze tederheid kan worden verergerd door voedselirriterende stoffen, zoals cafeïne, alcohol, gekruid voedsel en verwerkte suiker. Het is logisch denk ik, als je kijkt naar een wond aan de buitenkant van je lichaam…je zou er toch geen wodka of chili op smeren, toch?!
Ik zou echt willen dat iemand me eerder had laten kennismaken met dit concept. Er wordt niet genoeg over gesproken, maar het kan echt helpen om UTI-patiënten zoals u en ik wat gemoedsrust te geven! Dus als je het gevoel hebt dat je constant op de rand van een UTI staat en je symptomen als een gek in de gaten houdt, ben je niet de enige! Het lijkt gek, ik weet het. Je vraagt je af of je bezig bent geraakt met UTI’s. Ik kan zeggen, met de hand op het hart, ik heb dit meegemaakt. Als ook u ooit het gevoel heeft dat de dingen niet verbeteren, maar ook niet verslechteren, is de kans groot dat u een geval van de altijd ongrijpbare maar oh-zo-bestaande, overactieve blaas heeft.
Wat kun je eraan doen?
Neem uw D-mannose (ik neem graag een portie ’s nachts, voor het slapengaan) om een goede gezondheid van de urinewegen te behouden en probeer erop te vertrouwen dat dit geen infectie is. Vermijd het eten en drinken dat je lijkt te verzamelen. Maak aantekeningen en noteer uw symptomen na bepaalde maaltijden of ervaringen, zoals ik deed – het helpt. En zoals altijd, drink veel vocht en rust voldoende.
Ontspan vooral, wetende dat er een perfect goede verklaring voor dit alles is!
U leest: Wat is een overactieve blaas en wat kan je eraan doen?
Ook populair: Vitamine D lamp kopen? Dit zijn de 5 beste daglichtlampen!